رواية الأستاذة صباح (كاملة حتى الفصل الأخير)

عامر نزل ودخل على محل المعلمه صباح..

_عاوزك يا معلمه

صباح ابتسمت وقامت وقفت قدامه:انت تؤمر يا سى عامر 

عامر غمض عينيه واستجمع قوته وقال_انا موافق اتجوزك 

_انا موافق اتجوزك

صباح ضحكت:وانا مش موافقه 

عامر يصلها باستغراب:مش فاهم 

_انت مفكر انى مش عارفه انك جاي واقف قدامى كدا غصب عنك وكمان مش عارف تنطقها مش المعلمه صباح اللي تتجوز واحد غصب عنه وكمان بيحب واحده تانيه..

أنا مش وحشه اووي كدا يا عامر..

عامر غمض عينيه:أنا مش عارف برضو انتى لى عم

لتى كدا..

_عادى بتسلى ولا اقولك أنا مش بتسلى لا أنا لما عرفت انك بتحب واحده تانيه مقدرتش اربطك بيا غصب عنك وخصوصا أن البنت دي تبقى بنتى..

_اي رحمه بنتك..

_اه بنتى بس هى متعرفش ابوها خدها منى يوم ما اتولدت ومشوفتهاش تاني واتفاجئت لما شوفتها معاك وعرفت هى بنت مين..

جوزى اللى عمل كل دا أصله كان بيستقل بيا وباهلى ومكنش عاجبه أن ابويا جزار مع أنه كان بيقولى قبل الجواز أنه بيحبنى بس مش عارفه اي اللى اتغير وطلبي للجواز منك دا لانى حسيت انك راجل ويعتمد عليك تعاملك مع اخواتك وطريقتك وكلامك مع الناس هوا دا اللى حببنى فيك يا عامر...