رواية ضرتي حامل كاملة بقلم الكاتب سيد عبدربه
انت في الصفحة 8 من 8 صفحات
عبدالله معقولة مش مصدق نفسي ناهد حامل ياااااه مش مصدق والله عبدالله قعد
يحضن فيا و يبوس فى راسي فقت لقيته حاضنى اووى وبيبكى انا خير يا عبدالله هو انا ھموت عبدالله اه هتموتى فعلا من الفرح لما تعرفى فيه ايه عندك انا فى ايه يا عبدالله قلقتنى عبدالله ناهد ا انا فى ايه يا عبدالله قلقتنى عبدالله ناهد انتى حامل حاااامل انا بتقول ايه يا عبد الله انت بتهزر صح فى ايه بجد الدكتور والله انتى حامل يا مدام ناهد انا لا إله الا الله لا إله إلا الله الحمد الله والشكر لله يارب
استجبت لدعواتى اشكرك يارب انا مستهلش كرمك دة يارب حضنى عبدالله وقعد يبكى هو كمان واترميت فى حضنه و قعدت ابكى بحړقة واحمد ربنا حسيت انى بحلم مش حقيقة الى بعيشها دى روحنا البيت و روحنا عند اهل عبدالله ودخلنا جت حماتى
ربنا كبير يا بنتى وكريم و جبر بخاطرك انا الحمد الله يا ماما بس بلاش بكاء حماتى تزغرط وتسمع كل الناس تنزل صفية بسرعة و تشوف حماتى وهى بتزغرط صفية فى ايه يا ماما حماتى ناهد حامل ناهد حاااامل يا ناس صفية
شهر مرت الايام وانا ولدت ولد زى القمر وبعد سنه حملت تانى وصفية بعد ما ابنها ما م١ت محملتش تانى وجبت تانى مرة ولد برضوا وتالت سنة حصل حمل ليا تانى ساعتها قرر عبدالله انه يطلق صفية لانها بطلت تحمل وغير كدة مش بيحبها وهى خارجة قلتلها ربنا مش بتعاند ولا يحب حد يعاير حد من عباده انا ربنا كرمنى علشان كنت براعيه فى افعالى مش بأذى الناس واحقد عليهم بصي ربنا انتقم ليا ازاى ونصرنى ازاى الحمد الله والشكر لله مشيت صفية غير مأسوف عليها اما
انا دلوقت وانا بكلمكم انا بقى معايا خمس اولاد كلهم زى العسل وبقول لكل الناس اوعوا تحقدوا على حد او تأذوا حد او تعايروا حد لان ربنا بيغار على عباده وربنا كريم اووى بس انتوا قربوا منه وادعوه كتير وهو كريم