حكاية الثلاثيني للكاتب اسماعيل موسى
حكاية الثلاثيني للكاتب اسماعيل موسى
وقفت فى مكانى وانا مصر اشوف التليفون
نور رفضت حطته ورا ضهرها
خدته منها بالعافيه قعدت تزعق
افتحى الفون الرقم السرى
نور پغضب مش هفتح مش من حقك تطلع على أسرارى
اسرارك اهلا افتحى الفون يا هانم قبل ما اجرجرك من شعرك
نور بتحدي انا بنت ناس يا أدهم مش جايه من الشارع وليا حقوق عليك
افتحى قبل ما اكسر عضمك!
نور والله لو لمستنى مش هيحصل خير.
افتحى الفون انتى بتكلمى حد غيرى صح
كل حاجه اتكشفت افتحى الفون
نور لا مش هفتح
بكل قوتى لطمتها على وشها مره اتنين تلاته لحد ما بقها جاب ډم
افتحى هموتك
انت مچنون بتشك في فى مراتك انا هعرفك ازاى تمد ايدك عليه
انا هفتحلك الفون وبعد كده مش هتشوف وشى تانى
خدت الفون منى وعيني عليها مفيش ثوانى وسمعت صړيخ الحقينى ياماما ھيموتنى
انا هموتك فعلا يا نور
بيت حماتى قريب مننا مفيش عشر دقايق بالعربيه قلت قبل ما توصل ههريها ضړب والى يحصل يحصل
لكن الى حصل ان اخوها مفيش دقايق وخبط على الباب كان فى مشوار قريب من الشقه ووالدته كلمته
فتحت الباب لقيته فى وشى نور اول ما شفته قعدت تصرخ وتلطم
مدحت راح يقرب منى قلتلها مكانك لو قربت مش هيحصل خير
اختك بتخونى
بطلب منها تفتح الفون اشوف الرسايل بترفض اختك بنت الأصول
مدحت بص ناحية نور وسألها دا حقيقى يانور
الفون كان فى ايد نور فوجأت انها ماسكه
قالت نور الفون اهو ورمت التليفون ناحيتنا
بس.
مدحت بهدوء وهو بيمسك الفون اتفضل ابحث براحتك لو طلع فيه حاجه انا ھڨتلها دلوقتى قدامك!
عيونه متحديه اطرافه مرتاحه ثبات انفعالى ناجم من ثقه تامه
مسكت الفون وقلت مقفول برقم سرى
مدحت مسك الفون وفتحه قبل ما اسأل قال بنبره كلها مكر. كلنا فى البيت بنعرف نفتح فون نور معندناش أسرار
قعدت على الكنبه فتشت الفون حته حته مفيش حاجه كلها رسايل عاديه لوالدتها