رواية حياتي اتد.مرت بسبب حماتي
لحد ما سمعت صوت جوزى بعد ما فتح الباب وبيتكلم وهو جاى للاوضه عندى..
ادهم:انتى يا هانم يا عديمه الدم ياللى سيبه ابنك ينفطر من العياط..
قطع كلامه وجرى عليا وانا واقعه فى الأرض وأخيرا سمعته بينادينى بأسمى اللى بقالو فتره مبينتقهوش..
مريم مالك؟؟!!..
سندنى ودخلنى الحمام غسلى وشى وانا مش مبطله عياط وابنى حبيبى كمان مفتور ياقلبى..
قعدنى على السرير اللى كان بتاعنا انا وهو فى اول جوازنا..
وهو محتاس بينى وبين ابنه..
شال تيام اللى مش راضى يبطل عياط واتصل بمامته قالها...
ادهم:تعالى يا ماما مريم تعبانه اوى..
قفل معاها وعملى ميه بسكر وبدأت اهدى شويه ووقف قصادى شايل تيام لحد ما جرس الباب رن وطبعا دى كانت حماتى..
وراح فتحلها..
واول ما فتح دخلت هى تدور عليا..
بانت على ملامحها الصدم#مه لما لقتنى فى اوضه النوم..
ما هى عارفه انه بينام لوحده وانا بنام فى اوضه الاطفال..
دخلتلى وخطفت ابنى من جنبى وهو لسه بيزن وقالتلى..
شاديه:عاملتى ايه فى الواد..
ادهم:دى مريم اللى تعبت يا ماما..
شاديه:بتريقه..تعبت اه!!
وتعبتى من ايه ان شاء الله؟؟
ولا عايزه تاكلى كل يوم لحمه ولا ايه حكايتك بالظبط...
قربت منى وخبطتنى على كتفى بغل وكملت..
عيشى وارضى ياختى متشمتيش فيكى حد..
مريم:بتعب وزهول..انتى بتقولى ايه يا ماما لحمه ايه واكل ايه انا تعبت ودوخت شويه..
شاديه:وايه بقى اللى تعبك ودوخك اكيد من كتر نومك بالنهار..
وتفضلى مقفله الشقه ولا بيدخلها شمس ولا بتهويها لازم تتعبى ..
اتعدلى كده وعيشى وخلى بالك من بيتك وابنك وجوزك اللى شقيان دا...
خلصت كلامها وانا اتفجأت بجوزى اللى خد هدومه وخرج لبس فى الحمام وجه قالى
..
ادهم:قومى البسى ولبسى الواد علشان اوديكى عند أهلك؟؟؟؟؟
مريم:بستغراب ودهشه..انت قولت ايه يا ادهم؟؟!!
ادهم:بزهق وزعيق..قولت قومى البسى ولبسى الواد علشان اوديكى عند اهلك سمعتى كده؟
كملت بتجاهل لمقصد كلامه...
عموما شكرا انا مش هروح عند ماما انهارده..
ادهم:بغضب..قومى يامريم انا على أخرى..
انا قولت هتروحى عند اهلك يعنى هتروحى..
مريم:قومت من مكانى واتحركت ناحيه ابنى اللى حماتى شيلاه وبتبصلى ببسمه شماته معرفش ايه سببها..
انا مش هروح فى حته يا ادهم امى لسه قايمه من دور تعب جامد ولما تشوفنى كده هتحس ان فيا حاجه وتتعب زياده..
ادهم:بنرفزه ونفاذ صبر..والله العظيم ما انتى بايته فيها يامريم..
مريم:كميه وجع فى قلبى ربى وحده اللى عالم بيها..
رديت بكل هدوء عكس الانفجار اللى جوايا..
من امتى وانت بتسبنى ابات بره بتنا؟؟!!
بصيت لمامته اللى باين على وشها وابتسامتها الشماته اكتر..
ما تقولى حاجه يا ماما..
شاديه:هقول ايه يعنى قومى البسى ومشى حلفان جوزك وابقى تعالى بكره...
مريم:ببتسامه وجع..دا اللى قدرتى عليه تقوليه اروح عند اهلى وابنك ضربنى بالشكل دا وانا كمان اللى اجى بكره؟؟
بدل ما تقولى انا هخدها عندى يابنى على ما النفوس تهدى..
بس هتقولى كده ازاى ما انا مش بنتك..
بصيت لجوزى..
انا هروح عند اهلى ياادهم بس ليا طلب واحد عندك..
متقولش اللى حصل بنا لحد من اهلى علشان خاطر تعب أمى..خ
ت نفس وكملت..
وبأمر الله انا هجى بكره..
لبست انا وابنى..
وخت غيارات تكفى يوم واحد..
وعملت ميكب خفيف ادارى بيه القلم اللى خته..
وصلنى أدهم لحد البيت وطلع معايا كمان ودا مش بعادته ابدا..
من ساعه ما اتجوزنى وهو مبقاش يجى عند اهلى خااالص.. عكس الخطوبه كان بيجى صبح وليل وبيبقى لازق مش عايز يمشى..
سبحان مغير الأحوال..
وقفت قدام بيت ابويا ورسمت احلى ابتسامه على وشى وخبطت خبطتى المعهوده..
ماما يا ماما ماما ياماما ياماما ماما يا ماما ماما..
سمعت صوت فرحه أمى بوصولى..
جيهان:بنوتى حبيبه قلبى..
حضنتى كتييير وباستنى انا وابنى كتييير..
كنت نفسى انفجر من العياط فى حضنها واقولها انا اد ايه زعلانه وتعبانه..
بس مقدرتش خوفى عليها منعنى...
مريم:واحشتينى يا قلب بنوتك...
جيهان:تعالى ادخلى واقفه بره كده ليه؟؟!
مريم:أدهومى معايا ياست الكل واقف على السلم ادخلى البسى الخمار علشان اندهلو...
جيهان:وهى بتلبس الخمار..اتفضل يا ادهم ياابنى دا نورك هل علينا اخيرا شوفناك..
ادهم:ببتسامه..دا نورك انتى يا ماما عامله ايه وصحتك عامله ايه دلوقتى..
جيهان:الف حمد وشكر لله يابنى خفيت لما شفتكم ربنا ما يحرمنى من دخلتكم عليا...
بت يامريم هاتى الواد تيمو مدام نايم انيمه فى سريره..
مريم:اه يا ماما خدى والنبى دا معاد نومنا اصلا الاستاذ صاحى من امبارح وبينام الساعه 10اصبح..
ادهم:بهزار..واد سهيييير زى ابوه..
مريم:بوجع حاولت اخفاءه.هههههههههه فعلا..
خدت امى منى تيام ودخلت الاوضه بصيت لجوزى وقولتله..
