روايه براءتي _ بقلم كوكي سامح
ام فهد كانت عينو بطق شرار ومن غير
كلام طلع الورقه
علام بضحكه سخريه.. اهلا يا فهد باشا
مفيش سلاموا عليكوا
فهد بغضب.. انا مفيش بينى وبينك سلام
علام.. اومال جاى ليه يا فهد
فهد مد ايدو بالورقه فى وشه
علام.. ايه ده يا عم فى ايه؟
فهد.. اققرى الورقه كويس وعاوز منك رد حالا
علام مسك الورقه وبعد ما قرأها قعد يضحك
" فهد بغضب وبيجز على أسنانه"
اللى فالورقه ده مظبوط.. انت كنت متجوز براءه
عرفى
علام.. ايوه ومازلت متجوزها لأنى مطلقتهاش
فهد قرب منه وخنقه.. قول الحق انت اتجوزت
مراتى عرفى.. قول يأما هيكون مو-تك على ايدى
أنطق يا ابن الك-لب
علام بيفرفر فى ايدو وبيقول بصوت متحشرج
اه اه انا اتجوزها عرفى وكانت حامل منى
يا فهد
فهد نازل ض-رب فيه.. لا لا انت كذ-اااب
علام بيطلع فى الروح فى ايدو.. عندى لاب
فى المحل لو سبتنى عايش يا فهد باشا
هقول لبنت اختى تسلموا ليك
فهد ساب ايدو وقرب منه وشدو عليه بغضب
فى ايه الاب ده.. أنطق
علام ماسك رقب-ته.. كنت هت-مو-تنى
فهد.. بقولك فى ايه الاب ده
علام.. فى اثبات ان براءه مراتى
وكنت معاها فى او-ضه نو-منا ود-لع ورق-ص
وكل حاجه تتوقعها
