قصة ابن عا0ر بقلم كوكي سامح
وانا داخله الڤيلا لقيت ايد بتشدنى بصيت ورايا لاقيت عامر وقالى مدام منى حضرتك عاوزه حاجه انا سمعت خبطت الباب بس ملحقتش افتح
وسألت عامر
منى: عامر انت عرفت مين صاحبه القميص
منى: بتضحك ع ايه يا عامر
عامر: مدام منى متأكده انك بتسألى ع كده
عامر: انا اسف انت الهانم وانا ابن البواب
منى: اه لازم تعرف حدودك عن اذنك
ودخل عامر ع اوضته وكان أبوه نايم وأبوه صحى وقال مالك يا عامر كنت بتعمل ايه بره
عامر: قولتلك مفيش يابا انا قر2فان وتعبان سبنى فى حالى بقى
وطبعا منى فى اوضتها وبتفكر فى نظرات عامر وبتقول لالا مينفعش كده التفكير هيمو2تنى لما اكلم محمد ومسكت الفون واتصلت بمحمد جوزها بس الفون كان مغلق وفضلت نايمه ع السرير بس
بتفكر لحد مالصبح طلع وفى صباح اليوم التالى قامت منى ونزلت علشان تفطر وطلبت من الداده تحضرلها فطار سريع علشان هتخرج تروح الجامعه
وفعلا فطرت وطلعت غيرت هدومها ونزلت ولما خرجت عالبوابه لاقت عامر واقف وأبوه عم جادالله وقالت عم جادالله ابقى شوف جناينى للڤيلا علشان كده عامر بيتعب كفايه عليه البوابه وكانت بتتكلم وهى بتتكبر عليه لأنها عاوزاه يعرف حدوده
عامر: يا بنت..... انا تتنكى عليه وع ابويا راجل كبير قد ابوكى بس هوريكى وهعرفك مين عامر
عم جادالله: عامر ادخل يا ابنى شوف الجنينه محتاجه ايه لحد ما اشوف جناينى يجى يشتغل فيها
عامر: حاضر يابا... وعامر دخل يسقى الجنينه وفى دماغه منى اوى لأنها جميله جمال لا يقاوم وصغيره وهو شايف أن محمد غايب ع طول بره البيت ومش بيقعدوا حتى مع بعض خالص وشايف جفاء فالمعامله
ومنى راحت الجامعه وكانت قاعده مع اصحابها بس فى صاحبه مقربه ليها اسمها مى وهى بتحبها اوى
مى: مالك يا منى بتفكرى فى ايه اكيد محمد واحشك
