رواية جبروت طاغي بقلم لوجي احمد
سمية بخوف شديد: يعنى ايه مش بيرد قومى شوفيه فين اطلعى فوق يمكن يكون فى شقته قومى بسرعة
ليلى: حاضر
طلعت وخطبت على الباب حور كانت نايمة صحيت على صوت خبط الباب
حور: مين
ليلى: انا يا حور
حور بصيت للساعة لاقيتها تلاتة قلقت على فارس بسبب تأخيره
حور: فيه حاجه يا ليلى طنط كويسة
ليلى: هو ابيه هنا
حور: لا هو فى المستشفى كملت بخوف شديد
: هو فيه ايه هو كويس صح
سمعت رنة فونها دخلت بسرعة وهى مفكراه فارس وليلى دخلت وراها
حور: الو السلام عليكم
حور بخوف شديد وبكاء: بتقولى ايه
وقعت الفون من ايديها وهى خايفة بشدة ومنهارة من البكاء
ليلى بخوف: فيه ايه يا حور ابيه كويس صح
حور ببكاء وهى بتتكلم بصعوبة: فارس فارس حد ضـ'ربه وهو فى العمليات دلوقتي انا عايزة اشوفه خلينا نروح
خرجوا كلهم واتجهوا للمستشفى بخوف شديد على فارس
امام غرفة العمليات
سمية بغضب وبكاء وهى بتمسك حور اللى كانت فى حضن مامتها بتعيط من خوفها الشديد على فارس
: انتى السبب انتى السبب فى كل حاجه وحشة بتحصل مع ابنى ابعدى عنه بقى وسبيه فى حاله حرام عليكى كل اللى بيحصله بسببك دا يحبيبى يا ابنى
عزة شديت حور لحضنها وهى بتتكلم بغضب
: حرام عليكى بقى يا سمية كفاية تفضلى تحطى عليها الذنب فى كل حاجه بتحصل مع فارس انتى مش شايفة حالتها طب يا ستى لو مش عشانها على الاقل عشان ابن ابنك اللى فى بطنها كملت وهى بتبص لندى
لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم ♥️
: بنتى لسه صغيرة ومش حمل اللى انتوا بتعملوه فيها
سمية كانت لسه هتتكلم بس قاطعهم خروج فارس من العمليات وهم حاطينه على الترولى
جريوا عليه بخوف وبكاء
سمية: ابنى كويس صح
ادم: اهدى يا طنط هو كويس وعدى مرحلة الخـ'طر هيفضل بس انهاردة وبكرة تحت المراقبة وبعد كدا يقدر يخرج
حور ببكاء وهى بتبص عليه وهو مغمض عينيه
: طب هيفوق امتى
ادم: اهدى هو كدا من تأثير البنج مش اكتر اول اما مفعوله يروح هيفوق انا هقولهم ينقلوه لغرفة عادية عن اذنكوا
بص لندى بأستغراب هو اول مرة يشوفها حس بشعور غريب من ناحيتها
عزة وهى بتطبطب على حور: اهدى خلاص الدكتور طمنا عليه
حور مسكت فى مامتها اكتر: مش قادرة اشوفه كدا عايزة يفوق دلوقتي يا ماما
عزة: هيفوق يحبيبتى وهيبقى كويسة باذن الله
ندى: دكتور لو سمحت
ادم بأعجاب وتوهان فى جمالها: هاا
ندى باستغراب من بصته: هو فارس كويس صح لو فيه حاجه ممكن تبلغنى انا دكتورة وهفهم
ادم بتوهان: هو انتى مين
ندى: بنت خاله هو كويس صح
ادم: هو كويس جدا متخافيش فارس صاحب عمرى ولو فيه حاجه مكنتيش هتلاقينى بالهدوء دا
ندى وهى بتتنهد براحة وبتحط ايدها على قلبها: الحمد لله طمنتنى شكرًا ليك
ادم: ممكن رقمك
ندى وهى بترفع حاجبها: نعم
ادم بتوتر: قصدى يعنى عشان انتى دكتوره ممكن نحتاجك فى المستشفى مثلا
ندى: اه انا اصلا لسه بدرس برا وحاليا فى اجازة كنت بفكر الفترة دى انزل تدريب
ادم: المستشفى هتنور بيكى بصى دا الكارت بتاعى لو احتاجتى اى حاجه كلمينى تمام
ندى وهى بتاخد الكارت: ماشى شكرًا
ادم بتوهان: الشكر لله
ندى: طب عن اذنك
ادم: اتفضلى
ندى وهى ماشية: ماله دا
كان واقف ادم جنب فارس فى غرفة عادية
فارس وهو تحت تأثير البنج: حور
ادم بأببتسامة: حتى وانت تحت تأثير البنج مش شايف غيرها مش عارف بتعاند ليه وانت بتعشقها كدا
خرج من الاوضة واتكلم بخبث
: مدام حور
حور: نعم
استغفر الله العظيم الذي لا اله الا هو الحي القيوم واتوب اليه ♥️
ادم: ممكن تدخلى لفارس هو محتاجك انتى بالذات
حور ببكاء: هو كويس
ادم: والله كويس بس ممكن تعقدى جانبه لحد اما يفوق
حور: ماشى
دخلت حور تحت نظرات الغيظ الشديد من ندى
نزلت النقاب بصتله بحب كبير وفضلت تعيط وخصوصًا اول اما شافت جـر'حه مسكت ايده بحب كبير وهى بتعيط
حور بشهقات: هتفوق امتى بقى انا اول مرة اشوفك كدا طلعت صعبة اوى يا فارس
حطيت ايديها على جر'حه برفق وحنية مفرطة وخجل
فارس وهو لسه مغمض عينيه: بحبك اوى يا حورى
بصتله وابتسمت: كنت عايزاك تقولها وانت فايق بس المهم انى سمعتها وحور كمان بتحبك اوى يعمرى
بدأ يفوق حط ايديه على ايديها ومسكها بحب كبير وبا'س ايديها واتكلم بحنية مفرطة
