رواية احببت صعيدي كامله بجميع اجزائها
نفين: البيت منور بأصحابه يا احلام امال فين عروستنا الحلوه
هاله: قاعده فوق اطلعى اندهيها يا ساميه
ساميه: حاضر يا هاله
بعد فتره نزلت فاطمه
نفين بحُب: ما شاء الله قمر يا حببتى والله الواد نادر دا عرف يختار
فاطمه بخجل: شكرًا لحضرتك
نفين بهزار: لا حضرتك ايه بقا أنا من هنا ورايح تقوليلى ماما مش هتبقى مرت ولدى الوحيد يبقى بتى
عند الرجاله
المأذون جى ودياب قال لقاسم ينده فاطمه عشان كتب الكتاب
بعد فتره
بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما فى خير
الناس كانت بتبارك وتمشى
نادر قرب من فاطمه وباس راسها ونزل على ركبتو ولبسها الخاتم
نادر: مبروك عليا انتِ
فاطمه كانت بتبص بخجل
نادر: مفيش حاجه تقوليها كده يعنى
فاطمه: اقول ايه يعنى
نادر بابتسامة: خلاص هسهلهالك بحبك
فاطمه بابتسامة خجل: وأنا كمان
بعد وقت طويل مشى نادر واهلو
فى اوضه فاطمه تليفونها رن برقم غريب
فاطمه: الو
نادر: الو يا قلب نادر
فاطمه: ايه دا نادر هو انت جبت رقمى منين
نادر: اخدتو من تليفون امى بس سيبك من دا وحشتينى
فاطمه بضحك: احنا كُنا مع بعض على فكره
نادر بضحك: ما انتِ بتوحشينى على طول
وقعدو يتكلمو مع بعض
عند دياب
قاسم: بس ايه القمر دا اللي كان انهارده
ليلى بكسوف: شكرًا يا قاسم
قاسم: بحبك
ليلى: وأنا كمان
يونس: امتى السنين تعدى بقا خلينا نتجوز
امل: ان شاءلله يا يونس
يونس: انتِ الحُب الاول والاخير فى حياتى
امل بخجل: وانتِ كمان
سليم: ايه الجمال دا يا وردتى
ورد بخجل: بجد كنت حلوه يا سليم
سليم: كنتِ حلوه انتِ كنتِ قمر
ورد: شكرًا يا سليم
سليم مسك ايدها وباسها
دياب: احلى حاجه انك سمعتى الكلام وغيرتى الفستان
فيروز: أنا مش كنت هلبسو والله
دياب: بس كُنتِ قمر النهارده
فيروز: وانتِ كمان كنت حلو اوى
هاله: يلا بينا يا دياب ياولدى
دياب: اه يلا ياما يلا ياعم روميو منك ليه
قاسم: ما خلينا شويه
يونس: اه والله ياريت
دياب: يلا بينا نروح نرتاح شويه
سليم: اه يلا النهارده كان يوم متعب
وكُل واحد راح بيته
فى اليوم التالى.............
